تأثیرات کم‌آبیاری بر عملکرد دانه و خصوصیات کیفی شش رقم جدید گندم در کبوترآباد اصفهان1

 به منظور بررسی واکنش ارقام جدید و تجارتی گندم و یک لاین امیدبخش به تیمارهای مختلف کم‌آبیاری،‌ آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوتر آباد به ‌صورت طرح آماری کرت­های خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی درسه تکرار اجرا شد.  سه تیمار میزان آب آبیاری شامل 100، 80، و 60 درصد تبخیر و تعرق محصول در کرت­های اصلی و شش رقم گندم (پیشتاز، شیراز، M-73-18، مرودشت، مهدوی، و بک کراس روشن) در کرت­های فرعی قرار گرفت.  طی دورة رشد و در پایان فصل رشد عملکرد و خصوصیات کیفی در تیمارهای مختلف اندازه‌گیری شد و داده‌های ثبت شده طی سه سال زراعی 81-1380‏‏‏، 82- ١381و 83-1382 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.  نتایج نشان داد که تأثیر میزان‌های مختلف آب آبیاری بر عملکرد دانه، کارآیی مصرف آب (WUE)، و کشش‌پذیری خمیر در سطح یک درصد(01/0r ≤ ) معنی‌دار است.  تأثیر میزان آبیاری بر صفات، تعداد سنبله در مترمربع، و گلوتن در سطح پنج درصد (05/0 r ≤) معنی‌دار است ولیتأثیر میزان‌های آبیاری بر صفات پروتئین، خاکستر، عدد زلنی، و مقاومت به کشش‌پذیری خمیر معنی‌دار نیست.   ارقام مورد بررسی تفاوت کاملاً معنی­داری (01/0r ≤ ) از نظر عملکرد دانه،عدد زلنی (رسوب)، مقاومت به کشش و کشش­پذیری خمیر داشتند.  البته تفاوت این ارقام در خصوص صفات پروتئین، خاکستر و گلوتن معنی­دار نشد.  میانگین مقادیر WUE در تیمار 60 درصد تبخیر و تعرق محصول، حداکثر و برابر 54/1 کیلوگرم بر مترمکعب به دست آمد.  همچنین رقم پیشتازدارای بالاترین مقدار WUE بود.  بعد از این رقم، لاینM-73-18 و رقم بک کراس روشن بیشترین مقدارWUE را دارا بودند.  از این رو در مناطق خشک ارقام مذکور تحت مدیریت 40 درصد کسر آبیاری بر سایر ارقام برتری دارند.